{3/2013} Przegląd Filmowy

Bombay Talkies (2013)

Reżyseria: Karan Johar, Dibakar Banerjee, Zoya Akhtar, Anurag Kashyap
Występują: Rani Mukherjee, Randeep Hooda, Saqib Salem, Nawazuddin Siddiqui
Premiera: 3 maja
Czas trwania: 128 minut
Język: hindi

Antologia filmowa wydana z okazji setnych urodzin kina indyjskiego, na którą składają się cztery krótkie filmy. Za kamerą stanęła czwórka reżyserów: Karan Johar, Dibakar Banerjee, Zoya Akhtar i Anurag Kashyap. Każdy z nich stworzył unikalną opowieść z motywem kina. Szczerze? Kiedy skończyłam oglądać miałam mieszane uczucia. Nie do końca wiedziałam, czy mi się podobało, czy nie. Jednak najwieksze zainteresowanie wzbudziła historia Karana i Zoyi, choć wszystkie cztery tak naprawdę są warte uwagi. Nie każdy lubi i ceni krótką formę, zarówno w kinie jak i w literaturze. Niemniej to emocje odgrywają najważniejszą rolę, a tych tutaj jest pod dostatkiem, zwłaszcza tych totalnie skrajnych. Prócz scenariusza uwagę moją przyciągnęły kreacje bohaterów. Aktorstwo na bardzo wysokim poziomie!

Joker (2012)

Reżyseria: Shirish Kunder

Występują: Akshay Kumar, Sonakshi Sinha, Shreyas Talpade

Premiera: 31 sierpnia

Czas trwania: 103 minuty

Język: hindi

W tym wypadku nie miałam poczucia straconego czasu, no ale, o tym, że go jakoś rewelacyjnie wykorzystałam też nie mogę napisać. Z początku interesowały mnie losy bohaterów, ich pomysły i determinacja budziły sympatię, jednak w połowie filmu ta cała szopka zaczęła męczyć. Akshay jakoś zagrał bez polotu, Sonakshi śliczna i naiwna ... Shreyas rekompensował mi całą tę głupawkę. Z tym swoim niezrozumiałym językiem był totalnie uroczy, podobnie jak wiejski Einstein, lecz ten już z innych przyczyn. 

Routine Love Story (2012)

Reżyseria: Praveen Sattaru
Występują: Sundeep Kishan, Regina Cassandra
Premiera: 23 października
Czas trwania: 124 minuty
Język: telugu

Topornie oglądało mi się tę "rutynową historię miłosną". A rutyna równa się nuda, w jakimś stopniu. Chociaż można znaleźć sporo przykładów, w których mamy do czynienia z oklepanym tematem, ale podanym tak, że ciężko oderwać się od ekranu. Głównym plusem tutaj jest przede wszystkim przyjemny soundtrack i aktorzy, którzy początkowo nieco sztuczni, ostatecznie dali radę. Film jest powolny, idący tylko w jednym kierunku. Nudzić, nudzi, poruszając jednocześnie temat młodzieńczych związków. Obawę przed komplikacjami, które może nieść głębsza relacja, problem odpowiedzialności, do której nie każdy może się poczuwać. Uczucia rodzą się stopniowo, a zakochani potrzebują czasu na dotarcie się. Życie przeciętnych ludzi, nie wygląda tak jak to znane z filmów. 

Jeans (1998)

Reżyseria: S. Shankar
Występują: Aishwarya Rai, Prashanth, Nassar
Premiera: 24 kwietnia
Czas trwania: 175 minut
Język: tamilski


Świetnie się na tym filmie bawiłam. Wcześniej nie wczytywałam się w opis fabuły, toteż w ogóle nie wiedziałam, czego mogłabym się spodziewać. W efekcie od początku kminiłam, o co tu może chodzić. Najbardziej obstawiałam fakt, że pewnie obaj bliźniacy zakochają się w bohaterce. Uczucie do tej samej dziewczyny rozdzieli braci i takie tam ...  Fajnie, że tak nie było. Kilka zabawnych scen, dobra muzyka, niezwykłe widoki (Taj Mahal, piramidy, Wieża Eiffela, Wielki Mur Chiński) i ciekawi bohaterowie. O dziwo Aishwarya mnie nie wkurzała jak to ma w zwyczaju. Ślicznie wyglądała, a partnerujący jej Prashanth - o jejku! jaki on słodki był. W całym filmie zdziwiło mnie tylko to całe naciskanie ojca, że chłopcy muszą poślubić bliźniaczki. Niemniej Jeans warto zobaczyć. Pośmiejemy się, co wrażliwsi może zapłaczą, jednak, mam nadzieję, każdy będzie z zainteresowaniem śledził losy postaci. 

Once Upon A Time In Mumbaai (2010)

Reżyseria:Milan Luthria

Występują: Ajay Devgan, Kangana Renaut, Emraan Hashmi, Randeep Hooda, Prachi Desai

Premiera: 30 lipca 

Czas trwania: 135 minut

Język: hindi

O tutaj, pisałam, że jednym z wielu filmów, który chciałabym zobaczyć, a mających premierę w 2013 roku, jest Once Upon A Time In Mumbai Dobaara. Już na dniach mam zamiar go obejrzeć, ale najwyższy czas przyszedł zapoznać się z pierwszą częścią. Zupełnie nie rozumiem obaw, jakie miałam w związku z nią. Film z Ajayem i Emraneem bardzo mi się podobał i kiedyś jeszcze do niego na pewno wrócę. Obawiałam się, że będę miała tutaj do czynienia z typową gangsterką, a dostałam świetnie ukazany psychologiczny obraz bohaterów. Dwa odmienne spojrzenia na otaczający świat, dwa różnorodne style życia i dwie różne drogi osiągania celu. Z jednej strony Sułtan Mirza - przemytnik., acz o dobrym i szczerym sercu. Trochę taki mumbajski Robin Hood ... Z drugiej Shoaib Khan - od dziecka pomiatany, bity i upokarzany. Pragnie władzy, pieniędzy, szacunku itp. Zestawienie tych dwóch postaw oraz osobowości wypadło świetnie. Od całości trudno było mi się oderwać, a jeszcze długo po napisach końcowych zgłębiałam psychikę, jeśli można to tak nazwać, głównych bohaterów. Bez wątpienia produkcja dająca do myślenia.